resolv.conf - Korzystanie z różnych dostawców

[Desavil]

Może błaha sprawa, ale zdarzyło mi się już nieraz, że nie było połączenia z danym dostawcą serwerów DNS (np. z powodu awarii łącza/styku).

Czy dobrą praktyką według Was jest używanie na raz kilku różnych dostawców serwerów DNS? Przykładowa zawartość pliku resolv.conf:

# Google Public DNS
nameserver 8.8.8.8
nameserver 8.8.4.4

# OpenDNS
nameserver 208.67.222.222
nameserver 208.67.220.220

Na pewno warto dodać w tym pliku jeszcze ustawienie: options timeout:1, dzięki któremu nie czekamy długo na odpytanie kolejnego serwera z listy, jeżeli odpytywany jest niedostępny.

[Archi]

Nie, nie lubię tej metody. O wiele lepszym jest postawienie lokalnego serwera bind i skonfigurowanie go w tryb forward. Wtedy twój resolv.conf wygląda o tak:

 

nameserver 127.0.0.1
nameserver 8.8.8.8

 

Z kolei bind ma w forwarderach obydwa serwery googla i obydwa OpenDNS. Wpis 8.8.8.8 w resolv.conf jest jedynie na bardzo rzadki przypadek, gdyby jednak bindowi coś się stało i nie chciał się podnieść.

 

To rozwiązanie ma od cholery stron pozytywnych, najważniejszą jest to, że potrafi cache'ować zapytania i nie odpytywać niepotrzebnie DNSa z każdym requestem. To się bezpośrednio przekłada na szybkość requestów opartych o domeny. Z mniej ważniejszych pozytywnych stron jest chociażby możliwość odpytywania wszystkich DNSów jednocześnie i akceptowanie najszybszej odpowiedzi, nie mówiąc już nic o reszcie funkcjonalności.

 

W bardzo rzadkich przypadkach kiedy bind może się wydawać zbyt dużą kobyłą, stawiam dnsmasq. To dobre rozwiązanie na bardzo niewielkie (128 MB) VPSy. Na ogół jednak bind stoi zawsze, nawet jeśli ma być tylko forwarderem zapytań DNS.